Een laag zelfbeeld betekent dat een kind zichzelf negatief ziet en weinig vertrouwen heeft in zijn of haar eigen waarde. Kinderen met een laag zelfbeeld bekijken zichzelf vaak door een donkere bril, vol twijfels en overtuigd van hun eigen tekortkomingen, zelfs als die objectief gezien niet echt aanwezig zijn. Ze zijn geneigd om zichzelf genadeloos te bekritiseren en hun prestaties tot in het kleinste detail te analyseren. Hoewel ze succesvol kunnen zijn, leggen ze de lat voor zichzelf zo hoog dat ze zichzelf constant tekort lijken te doen. Ze hebben weinig vertrouwen in hun eigen kunnen en twijfelen aan hun bekwaamheid om taken uit te voeren of doelen te bereiken. Vergelijkingen met anderen resulteren vaak in negatieve zelfbeeldgedachten, waarbij ze denken dat anderen beter zijn of meer waard zijn dan zijzelf. Een laag zelfbeeld kan zijn invloed uitoefenen op allerlei aspecten van het leven, zoals relaties, werk, school en algemeen welzijn. Dit kan resulteren in gevoelens van somberheid, angst en sociale isolatie.
De oorzaken van een laag zelfbeeld kunnen divers zijn, variërend van negatieve ervaringen in het verleden, sociale vergelijking, kritiek van anderen tot interne zelfkritiek. Het kan ook verbonden zijn met psychische aandoeningen zoals depressie of angst.
Hieronder twee voorbeelden van een laag zelfbeeld dat de impact illustreert op het dagelijks leven:
Een 14-jarig meisje kan geen positieve eigenschappen over zichzelf benoemen. Ze vergelijkt zichzelf voortdurend met anderen en ziet zichzelf als lelijk, te dik en sociaal onhandig.
Een jongen streeft naar stoerheid, maar ervaart dat hij harder moet werken voor goede resultaten. Hierdoor ziet hij zichzelf als een ‘saaie nerd’. Na een groeispurt voelt hij zich lang en dun, niet gespierd genoeg, en verafschuwt zijn spiegelbeeld door de toenemende acne.
Elk kind is uniek en er zijn veel verschillende mate van een laag zelfbeeld. Voor een daadwerkelijke diagnose is het nodig om hulp te vragen aan een therapeut.
Voor meer informatie over een laag zelfbeeld kunt u luisteren naar de podcast, een van de blogs lezen of vragen om passende literatuur/artikelen bij uw therapeut.